بررسی اثر محلول پاشی اوره و اسید جیبرلیک بر رشد رویشی نهال های زیتون ارقام شنگه و میشن

به منظور بررسی اثر اسید جیبرلیک و اوره بر برخی پارامترهای رویشی، پارامترهای اکوفیزیولوژیکی (فلورسانس کلروفیل، کلروفیل a، b و مجموع کلروفیل)، تغییرات قندهای محلول برگ، پروتیئن کل آن و محتوی عناصر غذایی برگ (نیتروژن، پتاسیم، فسفر، آهن، روی و منگنز) نهال های زیتون آزمایشی در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی در 5 تکرار و با سه سطح اوره (0، 5/2 و 5 درصد) و سه سطح اسید جیبرلیک (0، 500 و 750 میلی گرم در لیتر) بر روی دو رقم زیتون (میشن و شنگه) در سال 1393 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان انجام گرفت. تیمارها به صورت محلول پاشی برگی در دو مرحله، مرحله اول در اواخر فروردین و مرحله دوم در اواخر اردیبهشت ماه روی نهال های زیتون ( از هر رقم 45 اصله نهال ) که به وسیله قلمه تکثیر شده بودند و از لحاظ شکل ظاهری حداکثر یکنواختی را داشته و از سه ماه قبل تحت عملیات داشت یکسان قرار داشتند اعمال شدند. یک ماه پس از دومین محلول پاشی پارامترهای مذکور اندازه گیری شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پارامتر های رویشی نهال های زیتون تحت تاثیر اسید جیبرلیک و اوره قرار گرفت و افزایش معنی داری نسبت به شاهد نشان داد به استثنای صفات مربوط به ریشه (وزن، حجم و طول) که تحت تاثیر تیمار اسید جیبرلیک نسبت به شاهد کاهش معنی داری را نشان داد. همچنین سطوح مختلف تیمار اسید جیبرلیک و اوره در مقایسه با شاهد افزایش معنی داری در پارامترهای اکوفیزیولوژیکی، محتوی قندهای محلول برگ و پروتیئن آن و عناصر غذایی برگ ها (به استثنای محتوی آهن برگ که تحت تیمار اوره نسبت به شاهد کاهش نشان داد) ایجاد کرد.